در این مطلب قصد داریم مفهوم و کاربرد عکس هوایی در تهراندشت را خدمت شما علاقمندان به این موضوع توضیح دهیم.
عکاسی هوایی یک رشته نسبتاً جدید است که سابقه ای کم و بیش موازی با هنر و علم عکاسی و ظهور صنعت هوانوردی دارد. اولین گزارش مکتوب در مورد اختراع عکاسی را می توان به آکادمی علوم فرانسه در سال 1839 جستجو کرد، زمانی که فرانسوی لوئیس داگوور برای اولین بار روش استفاده از فن عکاس را اختراع کرد که اولین عکس هوایی جهان بود.
در سال 1858 توسط شخصی به نام نادال از یک بالن عکس گرفته شد. عکاسی هوایی با اختراع هواپیماها و جت های جنگنده نظامی و توسعه فناوری هوانوردی در طول جنگ های جهانی اول و دوم و همچنین نیاز به تهیه نقشه های دقیق برای اهداف نظامی توسعه یافت. گفتنی است عکاسی هوایی در جنگ جهانی اول توسط ارتش و در جنگ جهانی دوم توسط غیرنظامیان بسیار مورد استفاده قرار گرفت.
عکاسی هوایی تصویر صحنه واقعی توابع پیچید‌ه است که به شکل واقعی به ما نشان داده می شود. در حالی که نقشه ها نقشه ها هستند، علائم و نشانه ها قراردادهای توابع پیچید‌ه هستند.
عکس های هوایی آخرین اطلاعات و تغییرات سطح زمین را نشان می دهد. جزئیات عوارض و پدید‌ه هایی که در عکس های هوایی قابل مشاهد‌ه است در نقشه ها دید‌ه نمی شود.
عکس‌های هوایی آسان‌تر، سریع‌تر و ارزان‌تر از نقشه‌ها هستند. می‌توانند از مکان‌هایی گرفته شوند که به دلایل جغرافیایی یا نظامی غیرقابل دسترس هستند و نمی‌توان نقشه‌برداری کرد.
مقیاس عکس های هوایی در همه جا کاملا ثابت نیست مقیاس از مرکز عکس به محیط اطراف تغییر می کند اما نقشه ثابت است.
کار با عکس های هوایی نیاز به آموزش تخصصی تری نسبت به استفاده از نقشه دارد. استفاده از عکس های هوایی نیاز به تجهیزات و امکانات خاصی دارد، در حالی که می توان از نقشه ها با تجهیزات ساد‌ه استفاده کرد. اطلاعات لبه عکس های هوایی به اندازه نقشه ها کامل نیست.
از عکس های هوایی، ممکن است عوارض کوچک توسط سایه اجسام بزرگ و پدید‌ه ها یا عوارض پوشاند‌ه و پنهان شود.
امروز‌ه قدرتمندترین کشورهای جهان هواپیماهای دوربرد و ماهوار‌ه های جاسوسی ساخته اند تا بتوانند از مکان های مورد نظر و دور از دسترس عکاسی کرده و اطلاعات و داده های مورد نیاز خود را به دست آورند.
اگر بتوان اطلاعات مفید و تعیین کنند‌ه ای از عکس های هوایی به دست آورد، می تواند سرنوشت جنگ را به طور موثر تغییر دهد.
به عبارت دیگر لشکرها و یگان هایی با این اطلاعات کافی می دانند پس از عبور از هر منطقه به چه مناطقی حمله می کنند و این مناطق چه ویژگی هایی دارند، می دانند با چه ابزار و ابزاری از هر منطقه عبور کنند.
بنابراین، مفسران عکس‌های هوایی، با آموزش و تجربه مستمر، قادر خواهند بود اطلاعات تاکتیکی و استراتژیک زیادی تهیه کنند و از استفاده نیروها از اطلاعات زمین و دشمن و فعالیت‌های آن نهایت استفاده را ببرند.
به طور کلی، عکس های هوایی با توجه به عمود بودن یا شیب بودن محور دوربین بر زمین به چند دسته تقسیم می شوند:
اندازه معمول برای عکس های هوایی 23x23 سانتی متر است. برای شناسایی و تعیین عکس‌های هوایی، اطلاعاتی از قبیل: شماره عکس و شماره خط پرواز، فاصله کانونی، ارتفاع پرواز، تاریخ و زمان عکسبرداری، هم‌ترازی دوربین، شماره پلان یا شماره بلوک، شماره دوربین و علامت‌گذاری گوشه و مرز درج می‌شود. . تصویر
تعداد کمی از مردم در تشخیص پیچیدگی‌های عکس‌های اریب یا عکس‌های گرفته شده با دوربین دستی مشکل دارند. زیرا اشکال نشان داده شده در عکس‌ها مطابق با آن چیزی است که مردم هر روز با چشم‌های معمولی می‌بینند. در حالی که عکس‌های هوایی عمودی از ارتفاع چندین کیلومتری گرفته می‌شوند. برداشتن زمین، شناسایی شی، کار ساد‌ه ای نیست.
به خصوص برای کسی که هرگز زمین زیر پای خود را از هوا و از داخل هواپیما یا هلیکوپتر ندید‌ه است، مشکل حتی سخت تر به نظر می رسد. یک مترجم خوب و با تجربه همیشه هنگام تشخیص عوارض طبیعی و شرایط مرتبط، دانش ذهنی خود را با درک عینی و داده های عکاسی ترکیب می کند و می تواند عکس های هوایی را بر اساس بسیاری از عوامل مهم تفسیر و تفسیر کند.
در مورد این رفتارهای ادراکی و تفسیری، موارد متعددی با دلالت مستقیم و قطعی وجود دارد که می‌توان آنها را در دسته‌های زیر دسته‌بندی کرد:
در شرایط کنونی، عکس‌های هوایی توسط اکثر حوزه‌های علمی برای پیشبرد عملیات شناسایی و اندازه‌گیری استفاده می‌شود و به همین دلیل، به بسیاری از مجهولات پاسخ می‌دهد، به‌ویژه در زمینه نظامی، جایی که گروه‌های درگیر در جنگ می‌توانند ابزار بسیار مطمئنی برای شناسایی و نتایج باشند.
کاربرد عکس های هوایی در زمین شناسی یکی از جدیدترین شاخه های علم زمین شناسی است که در سال های اخیر رشد سریعی داشته است. تهیه نقشه های اولیه از عکس های هوایی، بررسی و مطالعه سازه های چینه شناسی، سازه های چینه شناسی و پروفایل های زمین شناسی. اما اطمینان به مکان محدود است. زیرا ممکن است شرایط در سایت در مقایسه با عکس‌های هوایی آماده شده تغییر کرده باشد. بنابراین تحقیقات و بررسی میدانی نیز مورد نیاز است.