در این مطلب قصد داریم مفهوم و کاربرد عکس هوایی در ماهدشت را خدمت علاقه مندان به این موضوع توضیح دهیم.
عکاسی هوایی یک بخش نسبتاً جدید است که تاریخچه آن کم و بیش به موازات ظهور هنر و علم عکاسی و همچنین صنعت هوانوردی است. اولین گزارش مکتوب در مورد اختراع تکنیک عکاسی به آکادمی علوم فرانسه برمی گردد. و هنر در سال 1839. برای اولین بار، یک فرانسوی به نام لویی داگوور، روش استفاده از فن عکاس را اختراع کرد.
امروزه قدرتمندترین کشورهای جهان هواپیماهای دوربرد و ماهواره های جاسوسی ساخته اند تا بتوانند از نقاط مورد نظر و دور از دسترس عکس بگیرند. به اطلاعات و داده های مورد نیاز خود دسترسی داشته باشند. اگر بتوان اطلاعات مفید و تعیین کننده ای از عکس های هوایی به دست آورد، می توان سرنوشت جنگ را به طور موثر تغییر داد.
عکس های هوایی تصاویر واقعی عوارض هستند و به صورت واقعی به ما نشان می دهند، در حالی که نقشه یک نقاشی است و علائم و سیگنال ها قراردادهای عوارض هستند.
عکس های هوایی آخرین اطلاعات و تغییرات سطح زمین را نشان می دهد. جزئیات عوارض و پدیده هایی که در عکس های هوایی قابل مشاهده است در نقشه وجود ندارد.
عکاسی هوایی آسانتر، سریعتر و ارزانتر از نقشهها است و میتوان از مکانهایی که به دلایل جغرافیایی یا نظامی غیرقابل دسترس هستند و نمیتوان نقشهبرداری کرد، عکس گرفت.
مقیاس عکس های هوایی در همه جا کاملاً ثابت نیست و مقیاس از مرکز عکس به سمت حاشیه تغییر می کند در حالی که نقشه ثابت است. استفاده از عکس های هوایی نیاز به آموزش تخصصی تری نسبت به استفاده از نقشه دارد.
استفاده از عکس های هوایی نیاز به تجهیزات و امکانات خاصی دارد در حالی که استفاده از نقشه ها با تجهیزات ساده امکان پذیر است. اطلاعات حاشیه ای عکس های هوایی مانند اطلاعات حاشیه ای نقشه کامل نیست و از روی عکس های هوایی ممکن است عوارض کوچک توسط اجسام و پدیده های بزرگ و یا سایه عوارض پوشانده و پنهان شود.
به عبارت دیگر، لشکرها و نیروهایی که به اندازه کافی این اطلاعات را در اختیار دارند، می دانند پس از عبور از هر منطقه وارد چه مناطقی می شوند و این مناطق چه ویژگی هایی دارند، می دانند از هر منطقه با چه وسیله و ابزاری عبور کنند.
نیاز منطقه و کیفیت این ابزار چیست. بنابراین مترجم عکس هوایی پس از آموزش مستمر و کسب تجربه قادر به تهیه اطلاعات تاکتیکی و استراتژیک فراوان خواهد بود و از استفاده یگان از اطلاعات مربوط به زمین و دشمن و فعالیت های آنها نهایت بهره را خواهد برد.
به طور کلی عکس های هوایی بسته به عمود یا متمایل بودن محور دوربین به سطح زمین به چند دسته تقسیم می شوند:
۱- عکس های هوایی عمودی: محور دوربین این نوع عکس ها عمود بر زمین است.
۲-عکس های هوایی با شیب کمی: در این نوع عکس ها، محور دوربین با خط عمودی زمین زاویه ایجاد می کند اما افق در این عکس ها قابل مشاهده نیست و محدود است.
۳-عکس های هوایی با شیب زیاد: در این عکس ها، شیب محور دوربین زیاد است، بنابراین افق در این گونه عکس ها دیده می شود.
اندازه معمولی عکس های هوایی معمولاً 23x23 سانتی متر است. به منظور شناسایی و جزئیات عکس های هوایی، آنها شامل اطلاعاتی مانند: شماره عکس و شماره خط پرواز، فاصله کانونی، ارتفاع پرواز، تاریخ و زمان عکس، تراز دوربین، شماره هواپیما یا شماره بلوک، شماره اتاق و گوشه و علامت گذاری لبه ها
استفاده از عکاسی هوایی در زمین شناسی یکی از شاخه های جدیدتر علم زمین شناسی است که در سال های اخیر به سرعت رشد و توسعه یافته است. به گونه ای که بتوان نقشه های اساسی را از روی عکس های هوایی تهیه کرد و ساختار طبقات و چینه شناسی و وضعیت کلی زمین شناسی یک مکان را بررسی و مطالعه کرد.
اما از آنجا که وضعیت مکان نسبت به عکس های هوایی تهیه شده می تواند تغییر کند، به همین دلیل حدود اطمینان به آنها محدود است، به همین دلیل مطالعه و بررسی میدانی نیز لازم است.
تعداد کمی از مردم در تشخیص عوارض عکسهای مایل یا عکسهایی که با دوربینهای دستی گرفته شده اند مشکل دارند. زیرا آنچه در عکس نشان داده میشود.
مطابق با اشکالی است که یک فرد روزانه با یک چشم عادی میبیند. در حالی که در عکسهای هوایی عمودی که از عکس گرفته شده است.
ارتفاع چند هزار متری زمین برداشته شده، شناخت اجسام کار ساده ای نیست و به خصوص برای افرادی که هرگز زمین زیر پای خود را از هوا و از داخل هواپیما یا هلیکوپتر ندیده اند، این موضوع دشوارتر به نظر می رسد.
یک مترجم خوب و باتجربه همیشه دانش ذهنی خود را با درک عینی و داده های عکاسی در تشخیص عوارض طبیعت و شرایط مربوط به آن ترکیب می کند و می تواند عکس های هوایی را با توجه به تعدادی از عوامل مهم تفسیر کند.
بر این ادراکات و فعل تأویل، موارد متعددی تأثیر مستقیم و معین دارند که می توان آنها را به شرح زیر طبقه بندی کرد:
در شرایط کنونی از عکس های هوایی در اکثر زمینه های علمی برای پیشبرد عملیات شناسایی و اندازه گیری استفاده می شود. در نتیجه بسیاری از مجهولات و به خصوص در مسائل نظامی گروه های درگیر در جنگ را پاسخ می دهد و می تواند بسیار قابل اعتماد باشد. ابزار از نظر شناسایی و نتایج ضروری است.