سیستم مختصات جغرافیایی چیست؟ مختصات معمولاً طوری انتخاب می شوند که یک عدد نشان دهنده موقعیت عمودی یا ارتفاع نقطه مورد نظر باشد و دو عدد موقعیت افقی را مشخص کنند. انتخاب رایج سیستم مختصات، سیستمی است که شامل ارتفاع، طول و عرض جغرافیایی باشد.در ادامه برای شناخت بیشتر تبدیل utmبه مختصات در صفا دشت با ما همراه باشید. اگر می خواهید محل سکونت خود را بدست آورید، از مختصات جغرافیایی استفاده کنید. برای تعیین موقعیت مکانی جهانی از سیستم مختصات جغرافیایی، هر نقطه را می توان با دو عدد مشخص کرد. یکی طول جغرافیایی و دیگری عرض جغرافیایی. برای توصیف این سیستم باید مختصات مدار و نصف النهار را بدانیم.
در مدارها بزرگترین دایره فرضی که افقی است خط استوا و سایر دایره های موازی مدار هستند.
همانطور که در شکل نشان داده شد‌ه است، زاویه ای که هر نقطه با صفحه استوایی ایجاد می کند، عرض جغرافیایی و زاویه ای که نصف النهار هر نقطه با نصف النهار مبدا می گیرد، طول جغرافیایی است.
خط اتصال قطب شمال و جنوب دایره نصف النهار است. یکی از آنها به عنوان نصف النهار مبدا انتخاب می شود.
مرکز آن مرکز زمین است. محور Y از مرکز زمین تا قطب شمال امتداد دارد. صفحه مجازی که از محور Y می گذرد نصف النهار نامیده می شود. یکی از نصف النهارهایی که از گرینویچ می گذرد به عنوان نصف النهار مبدا انتخاب می شود. محور X از مرکز زمین تا نصف النهار اصلی (گرینویچ) امتداد دارد. صفحه ای که از مرکز زمین می گذرد و بر محور Y عمود است، صفحه استوایی می گویند. اگر یک خط فرضی عمود بر بیضوی در هر نقطه از زمین رسم کنیم، زاویه ای که یک خط مستقیم با صفحه استوایی ایجاد می کند، عرض جغرافیایی (φ) نامیده می شود. زاویه ای که خط با مبدأ یک نیمه کمان ایجاد می کند، طول جغرافیایی (λ) نامیده می شود.
تبدیل utmبه مختصات در صفا دشت:این سیستم مختصات از یک استوانه به عنوان سطح رابط استفاده می کند. سیلندر یک سطح قابل انبساط است. به عبارت دیگر، یک استوانه را می توان در یک برش صاف کرد. یک استوانه در تصویر عارضه از بیضوی روی نقشه استفاده شد‌ه است. در این سیستم، کل کره زمین به 60 منطقه یا نصف النهار، از چپ به راست بر اساس 180 درجه غربی (سواحل غربی آمریکای شمالی) تقسیم می شود. هر یک از این زون ها دارای سیستم مختصات مستقل بوده و شامل 6 درجه طول جغرافیایی می باشد. نقشه های با طول جغرافیایی بیشتر از 6 درجه توسط این سیستم قابل نمایش نیستند. بنابراین این سیستم مختصات برای نقشه های بزرگ و متوسط مناسب است. همچنین، آنها معمولا برای نقشه های مقیاس کوچک استفاده نمی شوند. در این منظومه، زمین بر اساس نصف النهار 180- درجه غربی (سواحل غربی آمریکای شمالی) به 60 گوه مساوی، هر کدام به طول 6 درجه تقسیم می شود.با شروع از غرب به شرق، هر گوشه یک منطقه نامیده می شود و شامل اعداد از 1 تا 60 است. همین تقسیم بندی برای مدار به موازات خط استوا وجود دارد، با این تفاوت که فقط عرض های جغرافیایی تا 80 درجه شمالی و جنوبی را شامل می شود. از عرض جغرافیایی 80 درجه جنوبی تقسیم بر فاصله 8 درجه شمالی و ادامه تا گوه 80 درجه شمالی یا 20 8 درجه که با حروف لاتین از C تا X نامیده می شود (با حذف حروف I و O)، از جنوب مشخص شد‌ه است.
سطح زمین یک سطح غیر هندسی با ارتفاعات زیاد و کم است. برای ایجاد نقشه از سطح زمین، ابتدا سطح هندسی را به صورت ریاضی تعریف می کنیم. این سطح هندسی پایه بیضوی است. اثرات سطح زمین بر این اساس بیضوی نشان داده شد‌ه است. سپس بیضوی به سطح دیگری تصویر می شود که می تواند به عنوان یک صفحه گسترش یابد. این سطح قابل گسترش معمولا به عنوان یک استوانه یا صفحه انتخاب می شود.یک مدل ریاضی که در آن عوارض از بیضوی به یک سطح قابل گسترش تصویربرداری می شود، سیستم تصویر نامیده می شود.
تبدیل utmبه مختصات در صفا دشت:محاسبه مختصات UTM بر اساس زوایای طول و عرض جغرافیایی یک کار دشوار و پیچیده است، بنابراین می توان از نرم افزار برای انجام این کار استفاده کرد.
برخی از نام های جهانی یا بین المللی بیضوی عبارتند از:
تبدیل utmبه مختصات در صفا دشت:(WGS84) مبنا سنتی است که در آن تمامی محاسبات موقعیت زمینی انجام می شود. در این سیستم، زمین به جای یک کره، یک بیضوی در نظر گرفته می شود. مانند هر بیضوی ، زمین دو قطر را در نظر می گیرد. این بیضوی دارای یک محور نیمه اصلی 6,378,137 متر و یک محور فرعی 6,356,752.3142 متر است. اهمیت دانستن این نکات در این است که این دو عدد مبنای تمامی محاسبات بعدی را تشکیل می دهند.