سیستم مختصات جغرافیایی چیست؟ مختصات معمولاً طوری انتخاب می شوند که یک عدد نشان دهنده موقعیت عمودی یا ارتفاع نقطه مورد نظر و دو عدد موقعیت افقی را مشخص کند. یک انتخاب رایج برای یک سیستم مختصات، انتخابی است که شامل ارتفاع، طول و عرض جغرافیایی باشد.در ادامه به شناخت تبدیل utmبه مختصات در شهریار میپردازیم. اگر بخواهیم موقعیت دقیق محل سکونت خود را در شهریار بدست آوریم از مختصات جغرافیایی استفاده می کنیم. برای تعیین یک مکان در سراسر جهان از سیستم مختصات جغرافیایی، هر نقطه را با دو عدد مشخص کنید. یکی طول جغرافیایی و دیگری عرض جغرافیایی. برای توصیف این سیستم باید مختصات مدار و نصف النهارها را بدانیم.
تبدیل utmبه مختصات در شهریار: زاویه بین هر نقطه و خط استوا عرض جغرافیایی و زاویه بین نصف النهار هر نقطه و نصف النهار مبدا طول جغرافیایی است.
مرکز آن مرکز زمین است. محور Y آن از مرکز زمین تا قطب شمال امتداد دارد. صفحه فرضی که از محور Y عبور می کند نصف النهار نامیده می شود. یک نصف النهار عبور از گرینویچ را به عنوان نصف النهار مبدا انتخاب کنید. محور X آن از مرکز زمین تا نصف النهار اصلی (گرینویچ) امتداد دارد. صفحه ای که از مرکز زمین و عمود بر محور Y می گذرد، صفحه استوایی نامیده می شود. اگر در هر نقطه از زمین یک خط فرضی عمود بر بیضوی رسم کنیم زاویه ای که این خط با صفحه استوایی ایجاد می کند، عرض جغرافیایی (φ) نامیده می شود. زاویه بین خط و نیم قوس از مبدا طول جغرافیایی (λ) نامیده می شود.
در مدارها بزرگترین دایره فرضی افقی خط استوا و سایر دایره های موازی مدار هستند.
تبدیل utmبه مختصات در شهریار:خطوط روی دایره ای که قطب شمال و جنوب را به هم متصل می کند نصف النهار هستند. یکی از آنها را به عنوان نصف النهار اصلی انتخاب کنید.
تبدیل utmبه مختصات در شهریار: در این سیستم مختصات، یک استوانه به عنوان رابط استفاده می شود. استوانه یک سطح قابل انبساط است. یعنی با یک برش می توان استوانه را به هواپیما تبدیل کرد. استوانه برای تصاویر پیچید‌ه بیضوی روی نقشه استفاده می شوند. در این سیستم، کل زمین به 60 منطقه یا کمربند از چپ به راست در 180- درجه غرب نصف النهار (سواحل غربی آمریکای شمالی) تقسیم می شود. هر یک از این مناطق دارای یک سیستم مختصات مستقل است که شامل 6 درجه طول جغرافیایی است. این سیستم نمی تواند نقشه مناطقی که طول جغرافیایی آنها بیش از 6 درجه باشد را نمایش دهد. بنابراین این سیستم مختصات برای نقشه های بزرگ و متوسط مناسب است. معمولاً برای نقشه‌های مقیاس کوچک استفاده نمی‌شود. در این منظومه، زمین به 60 گوه مساوی که هر کدام 6 درجه طول دارند، نسبت به نصف النهار 180- درجه غربی (ساحل غربی آمریکای شمالی) تقسیم می شود.با شمارش از غرب به شرق، هر گوشه یک ناحیه نامیده می شود که شامل اعداد از 1 تا 60 است. همین تقسیم بندی در مورد مدار به موازات خط استوا وجود دارد، با این تفاوت که فقط عرض های شمالی و جنوبی را تا 80 درجه شامل می شود. به طوری که از 80 درجه عرض جنوبی به شمال 8 درجه جدا می شود و تا 80 درجه عرض شمالی امتداد می یابد، یعنی 20 گوه 8 درجه که با الفبای لاتین نامیده می شود از حروف C تا X (حروف I را حذف کنید). و O) از جنوب به شمال. تبدیل طول و عرض جغرافیایی به UTM محاسبه مختصات UTM از زوایای طول و عرض جغرافیایی یک کار دشوار و پیچید‌ه است، بنابراین می توان از نرم افزار برای انجام محاسبات استفاده کرد.
سطح زمین یک سطح غیر هندسی با ارتفاع و پست است. برای تهیه نقشه از سطح زمین، ابتدا سطح هندسی را با استفاده از فرمول های ریاضی تعریف می کنید. این سطح هندسی پایه بیضوی است. اثرات روی سطح زمین بر اساس این بیضوی شرح داده شده است. سپس از بیضوی به سطح دیگری تصویر می شود که می تواند در صفحات گسترش یابد. چنین سطوح قابل انبساط معمولاً به عنوان سیلندر یا صفحه انتخاب می شوند.مدل ریاضی زیربنای تصویربرداری از عوارض از بیضوی به سطوح مقیاس پذیر، سیستم تصویربرداری نامیده می شود.
تبدیل utmبه مختصات در شهریار:یک سیستم مرجع زمین‌شناسی سنتی است که تمام محاسبات موقعیت‌یابی روی زمین بر اساس آن است. در این سیستم، زمین یک کر‌ه در نظر گرفته نمی شود، بلکه یک بیضوی است. مانند هر بیضوی دیگر، زمین 2 قطر دارد. شعاع اصلی این بیضوی 6,378,137 متر و شعاع فرعی 6,356,752.3142 است. اهمیت درک این نکات در این است که این دو عدد مبنای همه محاسبات بعدی هستند.
برخی از نام های جهانی یا بین المللی بیضوی عبارتند از: