تبدیل utmبه مختصات در پیشوا:سیستم مختصات جغرافیایی چیست؟ سیستم مختصات جغرافیایی یک سیستم مختصات است که می تواند برای تعیین مکان هر نقطه روی زمین توسط یک سری اعداد استفاده شود. مختصات معمولاً طوری انتخاب می شوند که یک عدد نشان دهنده موقعیت عمودی یا ارتفاع نقطه مورد نظر باشد و دو عدد مکان افقی را مشخص کنند. یک انتخاب رایج برای یک سیستم مختصات، سیستمی با ارتفاع، طول و عرض جغرافیایی است. اگر بخواهیم محل سکونت خود را بدست آوریم از مختصات جغرافیایی استفاده می کنیم. برای تعیین موقعیت جهانی از سیستم مختصات جغرافیایی، هر نقطه را می توان با دو عدد مشخص کرد. یکی طول و دیگری عرض جغرافیایی است. برای توصیف این سیستم، باید مختصات مدار و نصف النهارها را بدانیم.
خطوطی که قطب شمال و جنوب را روی دایره به هم وصل می کنند، نصف النهار هستند. یکی از آنها به عنوان نصف النهار مبدا انتخاب می شود.
تبدیل utmبه مختصات در پیشوا: زاویه تشکیل شده توسط هر نقطه با صفحه استوایی، عرض جغرافیایی و زاویه تشکیل شده توسط نصف النهار هر نقطه با نصف النهار مبدا، طول جغرافیایی است.
بزرگترین دایره فرضی که افقی است خط استوا و سایر دایره های موازی مدار هستند.
مرکز آن مرکز زمین است. محور Y آن از مرکز زمین تا قطب شمال امتداد دارد. صفحات فرضی که از محور Y عبور می کنند نصف النهار نامیده می شوند. یکی از نصف النهارهایی که از گرینویچ می گذرد به عنوان نصف النهار مبدا انتخاب می شود. محور X آن از مرکز زمین تا نصف النهار اصلی (گرینویچ) امتداد دارد. صفحه ای که از مرکز زمین می گذرد و بر محور Y عمود است، صفحه استوایی می گویند. اگر در هر نقطه از زمین یک خط فرضی عمود بر بیضوی رسم کنیم زاویه ای که خط با صفحه استوایی ایجاد می کند، عرض جغرافیایی (φ) نامیده می شود. زاويه اي كه خط با نيمه مبدأ كمان تشكيل مي دهد طول (λ) ناميده مي شود.
سطح زمین یک سطح غیر هندسی با ارتفاعات زیاد و کم است. برای تهیه نقشه سطح زمین ابتدا یک سطح هندسی با یک فرمول ریاضی تعریف می شود. این سطح هندسی اساس بیضوی است. اثرات سطح زمین بر این اساس بیضوی نشان داده شده است. سپس یک تصویر از بیضوی در سطح دیگری ایجاد می شود که می تواند به عنوان یک صفحه گسترش یابد. این سطح قابل انبساط معمولاً به عنوان یک استوانه یا صفحه انتخاب می شود.مدل ریاضی که بر اساس آن عوارض از بیضوی به سطح قابل گسترش تصویربرداری می شود، سیستم تصویربرداری نامیده می شود.
در این سیستم مختصات، یک استوانه به عنوان سطح رابط استفاده می شود. استوانه یک سطح قابل انبساط است. یعنی با یک برش می توان سیلندر را به یک سطح صاف تبدیل کرد. یک استوانه برای تصویر عوارض بیضوی روی نقشه استفاده می شود. در این سیستم، کل کره زمین به 60 منطقه یا منطقه در امتداد نصف النهار -180 درجه غربی (سواحل غربی آمریکای شمالی) از چپ به راست تقسیم می شود. هر یک از این زون ها دارای سیستم مختصات مستقل بوده و شامل 6 درجه طول جغرافیایی می باشد. نقشه مناطقی که بیش از 6 درجه طول جغرافیایی دارند در این سیستم قابل نمایش نیست. به همین دلیل این سیستم مختصات برای نقشه های بزرگ و متوسط مناسب است. و معمولا برای نقشه های مقیاس کوچک استفاده نمی شود. در این منظومه، زمین بر اساس نصف النهار 180- درجه غربی (سواحل غربی آمریکای شمالی) به 60 گوه مساوی، هر کدام به طول 6 درجه تقسیم می شود.شمارش از غرب به شرق شروع می شود، هر گوشه یک Zone نامیده می شود که شامل عدد 1 تا 60 است. همین تقسیم بندی در مورد مدار موازی با استوا وجود دارد، با این تفاوت که فقط تا 80 درجه عرض شمالی و جنوبی را شامل می شود. به طوری که از 80 درجه عرض جنوبی و 8 درجه شمالی تقسیم می شود و تا 80 درجه عرض شمالی ادامه می یابد، یعنی 20 قاچ 8 درجه که به حروف لاتین حرف C تا X می گویند (با حذف حروف I). و O) از جنوب به شمال مشخص شده اند.
تبدیل utmبه مختصات در پیشوا:محاسبه مختصات UTM بر اساس زوایای طول و عرض جغرافیایی یک کار دشوار و پیچیده است، بنابراین می توان از نرم افزار برای محاسبه استفاده کرد.
نام برخی از بیضوی جهانی یا بین المللی عبارتند از:
تبدیل utmبه مختصات در پیشوا:یک سیستم مرجع ژئودتیکی معمولی است که بر اساس آن کلیه محاسبات موقعیت یابی روی زمین انجام می شود. در این سیستم، زمین یک کره در نظر گرفته نمی شود بلکه یک بیضوی است. مانند هر بیضوی دیگری، 2 قطر برای کره زمین در نظر گرفته شده است. بزرگترین نیمه قطر این بیضوی 6,378,137 متر و نیمه قطر فرعی آن 6,356,752.3142 است. اهمیت دانستن این نکات در این است که این دو عدد مبنای تمامی محاسبات بعدی است.